Leven met en voor Bearded Collies
Onze Konijntjes
(\ /)
(-.-)
O_(")(")
Op deze pagina willen we jullie iets vertellen over onze konijntjes.
Daarna duurde het tot 2016 voor er weer een konijntje bij ons kwam wonen. of eigenlijk twee! Hier zie je een filmpje en een column over ze. Maar zo begon het verhaal van onze huidige konijntjes.... Na Shaw's dood wilde we niet dat Reese alleen zou blijven en ( hoe fout ook) in een dierenwinkel
zagen we twee dwergkonijnen meisjes ( volgens de winkelier zusjes) en in plaats van maar eentje kochten we ze alletwee. We noemden de grijze Eefje en de wit/beige Catootje. Ze zijn geboren in januari 2018.
Eerst lieten we ze een tweetal weken samen wonen om te wennen aan het ritme en de geluiden van ons thuis.
Daarna lieten we ze kennismaken met Reese en gingen ze bij elkaar wonen. Helaas besloten de dames dat ze Reese niet wilde delen en ondanks diens pogingen de boel te sussen bleven ze elkaar najagen en zelfs bijten. Maar ja wie blijft dan nu bij Reese?
Na nog een stevige vechtpartij bleek dat Reese partij trok voor Catootje en ging Eefje terug naar haar oude hok. Tja je raadt het al...zo zielig..nu zat Eefje alleen! En zo gingen we kijken bij het Dierenhulpcentrum in Born waar veel konijntjes op een nieuw thuis wachten. En werden verliefd op Gino
( die eigenlijk Dino heette) een dwergvoskonijntje dat daar geboren is en ongeveer een weekje ouder is dan Eefje en Catootje. Het dierenhulpcentrum gaf ons de tip in Eefjes woonruimte wat dozen te zetten en beide konijntjes in te sprayen met deodorant en ze dan gewoon bij elkaar te zetten.
Door de Deo ruiken ze beiden hetzelfde en kunnen ze hun eigen geur achterlaten in de woonruimte. Een kwartiertje later zaten ze al samen gezellig hooi te knagen.
En dus toen woonden er in onze huiskamer 4 konijntjes. Catootje en Reese, Gino en Eefje. Die geregeld mogen rondlopen in een groot deel van de woonkamer,
gewoon tussen onze beardies en katten door. Het was niet altijd koek en ei bij de stelletjes, zeker niet als de dametjes schijndrachtig zijn en
denken dat ze de mannetjes kaal kunnen plukken voor hun nest. Of als per ongeluk de twee dametjes te dicht bij elkaar in de buurt kunnen komen.
Maar daar tegen over staan hun heerlijke capriolen, het deugnieten van Catootje bijvoorbeeld, of Gino die het heerlijk vind om over zijn bolleke geaaid te worden
en op schoot te zitten, het elkaar de oortjes verzorgen, de stelletjes die samen verstrengeld slapen, hun reactie als ze eten krijgen of hun huis verschoond wordt. Een paar jaar geleden ....
En toen stierf in oktober 2022 plots Eefje.. gasvorming in haar darmen, na diarree. Ondanks simeticon en critical care dwangvoeding en warmte van een kruik,en even een opleving vlak voor de nacht, vonden we haar de 25e oktober om kwart voor 5 dood in het hok. Gino was heel boos op het vrouwtje dat ze Eefje weghaalde. Manlief heeft haar naast Shaw in de tuin begraven. Eefje mocht maar 4 jaar en 9 maanden worden. Gino bleef langere tijd erna erg boos op het vrouwtje maar komt inmiddels weer knuffelen.( Vanwege Reese zijn leeftijd hebben we besloten geen nieuw vrouwtje te nemen voor Gino. Koppelen met Catootje en Reese is nu echter geen optie). En dat bleek een goed besluit toen ons teddydwergkonijn Reese op 3 september 2023 stierf, na kort zich niet lekker hebben gevoeld. Hij was op. 9 jaar 3 maanden en 7 dagen oud is hij geworden. Gelukkig werd Elizabeth vroeg wakker omdat haar instinct zei dat er iets met hem was. Toen ze hem verzorgde en aaide is hij rustig over de regenboogbrug gegaan.Catootje, zijn maatje van februari 2018 tot 3 september 2023, was nu ook alleen en een beetje down. Na zijn dood heeft ze hem van kop tot staartje afgesnuffeld en hem daarna nog een van haar befaamde oor-knuffels gegeven als afscheid. Zo mooi om te zien. Reese ligt nu naast Shaw en Eefje begraven in onze tuin We wilden echter niet dat zowel Gino als Catootje nu voor de rest van hun leven alleen zouden moeten zijn Tijdens een korte quarantaine hebben we hen beiden uit voorzorg een panacur kuurtje gegeven en daarna op 16 september een poging gewaagd hen te koppelen. Iets dat met wat obstakels, een puppyren en wat Axe, binnen een paar minuutjes beklonken was.
Daarna was het de beurt aan manlief om de twee losse verdiepingen van het konijnenhuis zodanig te veranderen met doorgangen en een extra traptrede zodat nu het hele konijnenhuis voor hen beiden beschikbaar is. Het duurde even tot ze door hadden hoe ze van boven naar beneden weer moesten gaan maar inmiddels is dat geen probleem meer. Via hun pagina kun je in de loop van de tijd ook naar informatie over konijnen verzorgen, speeltjes knutselen, filmpjes en verhaaltjes, e.d.
Onze konijntjes horen net als onze bearded collies gewoon bij ons..Op onze website zul je dus regelmatig wat van ze terug zien, of lezen.. Dus graag tot ziens At the Beardie-Inn!
Op 2 juli 2011, na ruim 10 jaar,namen we afscheid van ons dwerghangoorkonijn Kruimeltje
.jpg)
Kruimeltje kwam als konijnebaby in 2001 bij ons wonen. Kort nadat Chico, onze oudste beardie was gestorven.
Hij werd het grootste kameraadje van Misty. Als jong grut renden geregeld kuitend door de kamer,waarbij Kruimel handig gebruik maakte van die schuilplaatsen
waarvan hij wist dat Misty hem niet kon benaderen zoals onder de radiatoren van de CV, de dwarslatten van de tafel of onder een kast. Om vervolgens met een rotvaart
onder Misty's poten door te racen, een verbouwereerde Beardie achterlatend.Geen van onze honden heeft hem ooit gebeten of slecht behandeld. Van de drie batjes
die we nu hebben verkoos Kruimel onze zwarte Nelson, boven de twee bruine Beardies, als nieuw vriendje. De spelletjes werden gespeeld zoals vroeger zij het dan dat
Nelson rekening hield met een ouder geworden, niet meer zo snel konijn. Kruimel woonde gewoon in huis, in een kooi die altijd open stond.
Maar geregeld vonden we een grote zwarte Beardie gezamenlijk met een bruin konijn in de bench bezig aan een middagdutje.Ook was Kruimel de beroerste niet om
op botten te passen; hij runde dan ook een Botparking.
Toen we Kruimel kochten, met de kinderen nog klein, hoopten we op een knuffelkonijn maar het bleef bij af en toe aan je voeten komen zitten om een aai
te krijgen of samen met de honden een droog hondenkoekje of een een harde boterham. Daar was ie dol op. Kruimel kreeg de laatste twee jaren van zijn leven
meerdere ouderdomsklachten, werd doof en kreeg een groeiende tumor aan zijn rug/vot die helaas niet operatief kon worden weggehaald. Toen er te veel dagelijkse
(zorg)problemen door kwamen voor hemzelf, moesten we een besluit nemen hem te laten gaan.
Want in 2016 kwamen er, via konijnenopvang De Knuffeltuin, twee teddy dwerg konijntjes, geboren in mei 2014, kaalgeschoren
door de slechte verzorging in al twee thuizen bij ons wonen. Reese en zijn zusje Shaw.
.
filmpje van Reese waarin hij de balansschaal ontdekt;
Teddy dwergkonijntjes en Bearded Collie
Helaas kreeg onze Shaw in februari 2018 Cuniculi en raakte daarbij deels verlamd waardoor haar spijsvertering stil kwam te liggen.
We hebben twee dagen geprobeerd die met dwangvoeding en medicatie weer op gang te krijgen maar het heeft niet zo mogen wezen.
Reese is ons oudste konijnenmannetje. Hij is dus een Teddy Dwerg konijn en in 2023 al 9 jaar geworden.
Hij is een echte eigenwijs. Houd er van om op een hondenkussen te liggen en de boel van daaruit in de gaten te houden.
En de beardies...die hebben respect voor hem. Zijn lange vacht moet geregeld geborsteld en geplukt worden om te voorkomen dat alles in de klit raakt.
Dat vind hij niet altijd even fijn maar we knuffelen erna altijd lekker even samen.
zijn ze verhuisd naar een heus konijnendressoir waar ze een loopbreedte hebben van maar liefst 240 cm met losse klauter, klim en relax items zodat hun totale leef/loopruimte nog groter wordt.
En hebben we twee gelukkige konijntjes die hopenlijk nog heel lang bij ons blijven.
Beardies Suzy en Nienke gaan even op bezoek bij de nijntjes
(\ /)
(-.-)
O_(")(")
verder naar naar onze beardies naar onze katten