Leven met en voor Bearded Collies
Welkom bij Beardies Bed and Breakfast De Hondentuin
Eind 2021 zijn we gestopt met het oppassen op Bearded Collies van anderen.
Een uitzondering maken we alleen nog voor Beardies in nood.
Onze roedel heeft dat voorlopig nodig.
We hadden nooit kunnen denken dat ons eerste hondenlogeetje in 2011 zou leiden tot een unieke hobby, die ruim 10 jaar zou duren.
Verschillende Bearded Collies ( en een enkele Border Collie) kwamen eenmalig of vaker gezellig logeren op tijden dat hun baasjes dat even niet konden.
Sommige voor een dagje, de langste ooit voor 3 maanden!
Onze roedel; Dobby, Nelson, Keshia, Nienke, Sogno, Sirius en Suzy, is zelfs grotendeels opgegroeid met tijdelijke vriendjes en vriendinnetjes.
Er werd kattekwaad uitgehaald, gespeeld, geslapen, gegeten, geknuffeld, toezicht gehouden op de verzorging van de andere huisdieren,
geborsteld, gewandeld en geknuffeld.
Soms werden Beardies bijna kind aan huis en waren na een logeerpartijtje zo bedroefd om het gemis van de roedel dat ze thuis even niet wilden eten. Een enkeling sprong terug uit de auto van haar baasje om je nog een knuffel en lebber te komen geven. Anderen kropen op je schoot als ze bij je waren, maar zodra de stem van Baas of vrouwtje klonk waren ze je bijna vergeten.
Beardies die thuis slecht aten, lieten baasjes verwonderd achter en aten hier met smaak hun portie op. Het idee van zien eten doet eten, denken wij!
Het idee om als " gastouder " te gaan oppassen op Bearded Collies van vrienden en kennissen ontstond dus in 2011. Omdat er niets leukers was dan meer Beardies bij elkaar, ons huis groot genoeg en de omgeving geschikt voor veel wandelplezier en er vrijwel altijd wel iemand thuis was, werden we uit passie voor het ras "gastouder/logeeradres Beardies Bed and Breakfast de Hondentuin " .
Wat we heel belangrijk vonden was dat alle huisdieren, logeetjes en eigen roedel, zich happy moesten voelen. Dus bekeken we altijd per moment en groepssamenstelling hoeveel beardievriendjes of beardinnetjes er konden komen logeren.
Want alle logeetjes leefden natuurlijk gewoon mee te midden van en in het dagelijks ritme van ons gezin. En gewoon bij ons in huis.
Net als Thuis, was ons motto!
En dat deden onze tijdelijke hondenkinderen dan ook. Ze hingen slapend op de trap, ravotten in de tuin, deelden hun kussen met konijn Reese, sjouwden het hout voor onze tuinkachel, pikten onze stoel snel in of lagen heerlijk naast je als je koffie dronk.
Als het te warm was speelden ze met water in de tuin, of hielden siesta in de schaduw van onze notenboom.
Ze deden balspelletjes, knauwden gezamelijk een kippepootje, oefende hersenwerkjes of een stukje behendigheid, "bespraken hun tactieken" , renden rondjes door de tuin ( of over onze meubels heen).
En kregen net als onze eigen roedel op z'n tijd een borstelbeurt (of bij een ongelukje een warme douche).
We leerden omgaan met allerlei situaties. Waar het ene logeetje nog niet naar omkeek, was een ander soms bang voor, of wilde het achterna jagen.
Ieder had zijn eigen eet, drink en slaapgewoontes.
Het was vooral leuk als ze wat langer bleven want dan zag je na een tweetal weken hun eigen willetje naar boven komen als ze zich helemaal thuis begonnen te voelen.
Vaak werd ons gevraagd of je nu ook verschil zag tussen Beardies van verschillende kennellijnen. Natuurlijk herken je van de verschillende lijnen bepaalde uiterlijke kenmerken, maar we kunnen wel stellen dat
" Alle Bearded Collies hetzelfde zijn, maar dat elke Beardie ook uniek is "
Het leven is veranderd sinds we voor het eerst op een honds logeetje pastten. Net als wij mensen.
Een deel van onze beardielogeetjes is al over de regenboogbrug gegaan. Net als een paar van onze eigen roedel.
We kijken terug op een mooie, gezellige en leerzame ervaring.
De mooie, stuk voor stuk unieke, herinneringen die zullen blijven.
We danken Twister, Daantje, Mazzel, Dayka, Groover, Lara, Lynn, Noppes, Suus, Saar, Bubbles, Zara, Victor, Charley, Hazel, Midas, Vito, Vayka, Bo, Bono, Djira, Mara, Amber, Floortje, Moses, Babs, Woes, Blixum, Ruby, Benthe, Beau, Raudka, Robin, Sjuul en we zijn er vast nog vergeten voor al die lieve, knuffelige, leerzame, spannende, aaibare, gezellige en actieve momenten die wij en onze roedel met jullie mochten beleven. En jullie baasjes voor het in ons gestelde vertrouwen. Uiteraard blijven jullie welkom voor een bezoekje.
We zullen het tijdperk van " Beardies Bed & Breakfast de Hondentuin " en al onze beardievriendjes en beardinnetjes nooit vergeten.